Arytmia komorowa i nadkomorowa to pojęcia, których znaczenia poszukuje wielu internautów. Jak większość osób pewnie wie, arytmia serca oznacza zaburzenie cykliczności pracy serca. Zarówno zbyt szybkie, jak i zbyt wolne bicie serca, czyli każda nieregularność jest problemem. Może prowadzić do groźnych powikłań, dlatego pod żadnym pozorem nie należy jej bagatelizować! Przyczyny i okoliczności występowania tego problemu mogą być różne. Diagnoza jest kluczowa, aby wybrać odpowiednie leczenie dla konkretnego pacjenta. Istnieje kilka rodzajów arytmii. W tym artykule najwięcej miejsca poświęcimy podziałowi arytmii ze względu na umiejscowienie nieregularnej akcji serca, czyli arytmii komorowej i nadkomorowej.
Arytmia komorowa – przyczyny, objawy, leczenie
Komorowe zaburzenia rytmu serca występują najczęściej. Jego przyczyną jest pobudzenie wywołane przez mięsień komory serca, a jego pochodzenie może mieć różne źródło. Samą arytmię komorową podzielić można na różne postaci, ale najbardziej niebezpieczny jest tak zwany częstoskurcz komorowy. Przyczyny powstawania arytmii komorowej możemy podzielić na te zlokalizowane w sercu, jak i te umiejscowione poza tym organem. Do czynników sercowych zalicza się m in choroba wieńcowa, a do pozasercowych na przykład zaburzenia metaboliczne czy choroby układu nerwowego.
Jeżeli chodzi o objawy, to łagodna postać arytmii komorowej może nie dawać odczuwalnych objawów. Pojawiać mogą się krótkie epizody nierównego bicia serca i dyskomfort w klatce piersiowej. Z kolei bardziej zaawansowana arytmia może doprowadzić do migotania komór, duszności, a nawet ostatecznie spowodować nagłe zatrzymanie krążenia. Do komorowych zaburzeń serca zaliczamy skurcze dodatkowe komorowe i migotanie komór.
Jeżeli zaobserwujemy o siebie niepokojące objawy, należy udać się z nimi do specjalisty, aby postawił diagnozę. W tym celu wykonuje się spoczynkowe EKG serca lub badanie holtera. W rozpoznaniu zaburzenia przydatny jest też trwający na przykład 2-3 dni monitoring serca. Z kolei, aby ustalić umiejscowienie arytmii, wykonuje się badanie elektrofizjologiczne. Do leczenia arytmii wykorzystuje się między innymi leczenie farmakologiczne, czyli leki antyarytmiczne. Inną metodą jest implantacja kardiowertera defibrylatora. Oczywiście rodzaj leczenia dopasowywana jest przez lekarza, który bierze pod uwagę indywidualny przypadek każdego pacjenta.
Arytmia nadkomorowa – czym różni się od komorowej?
Arytmia nadkomorowa to arytmia, która powstaje powyżej przegrody przedsionkowo-komorowej. Jej przyczyny mogą być związane z przebytymi chorobami, a także mogą być związane z uwarunkowaniami genetycznymi. Zaburzenie to wywołują: zespół preekscytacji, choroby niedokrwienne serca, tachykardia-bradykardia. Objawy, które powinny wywołać niepokój to zmęczenie i duszności, którym towarzyszy kołatanie serca, a także zawroty głowy, omdlenia czy dyskomfort w klatce piersiowej.
Leczenie arytmii nadkomorowej także poprzedza diagnoza, którą przeprowadza się za pomocą EKG, morfologii i badania Holtera. Tak jak w przypadku komorowych zaburzeń rytmu serca leczenie odbywa się zazwyczaj z zastosowaniem środków farmakologicznych takich, jak beta-blokery czy antagoniści wapnia. Czasami jednak, gdy ta terapia nie wystarcza, wprowadza się ablację. Jest to inwazyjny zabieg kardiologiczny, który polega na odizolowaniu tego obszaru tkanki serca, który odpowiada za powstawanie arytmii.
Czy zawsze leczy się arytmię?
Warto wspomnieć o tym, że nie zawsze zaleca się leczenie arytmii serca. Jeżeli arytmia jest łagodna i przebiega bezobjawowo, wtedy powinno się poprzestać na kontroli swojego zdrowia i regularnym monitorowaniu mięśnia sercowego.
Oba rodzaje arytmii mogą być bardzo niebezpieczne nie tylko dla zdrowia, ale też życia człowieka, a zlekceważone objawy i niepodjęcie leczenia może w skrajnych przypadkach doprowadzić do zatrzymania krążenia. Dlatego po zaobserwowaniu u siebie niepokojących objawów, należy zgłosić się do specjalisty.