Choroby układu sercowo-naczyniowego, w tym choroba niedokrwienna serca, znana również pod nazwą choroba wieńcowa, są jednym z najczęstszych przyczyn zgonów na całym świecie. Jeśli do naszego serca nie dopływa odpowiednia ilość krwi, a co za tym idzie nasze, serce nie jest odpowiednio zaopatrywane w tlen, dochodzi do jego martwicy. Jest to związane z powstawaniem zmian w tętnicach wieńcowych, które są odpowiedzialne za doprowadzenie utlenionej krwi do serca. Dlatego najczęstszą przyczynę choroby niedokrwiennej serca podaje się miażdżycę.

Choroba niedokrwienna serca – diagnostyka

Rozpoznanie choroby niedokrwiennej serca możliwe jest przede wszystkim dzięki przeprowadzeniu przez lekarza szczegółowego wywiadu oraz przeprowadzeniu koniecznych badań dodatkowych. Specjaliści bardzo często zlecają dodatkowe badanie, takie jak: EKG, ECHO serca oraz badanie enzymów sercowych. Do głównych metod rozpoznawania choroby wieńcowej serca zaliczamy badanie inwazyjne zwane koronarografią. Dzięki temu badaniu możemy stwierdzić zmiany zwężające w tętnicach wieńcowych oraz oszacować ich wielkość. Koronarografia pozwala również na wykrycie skurczu naczynia wieńcowego u chorych z bólami w klatce piersiowej. W ostatnich czasach jednak wprowadzane są nowe techniki rozpoznawania i diagnostyki objawów choroby niedokrwiennej serca. Jest to między innymi wielorzędowa tomografia komputerowa. Pozwala ona na nieinwazyjne zobrazowanie struktur anatomicznych serca. Dzięki jej zastosowaniu możemy ocenić naczynia wieńcowe (ich stopień uwapnienia, pozwalający określić stopień miażdżycy), jamy serca, zastawki. Umożliwia również wstępną ocenę funkcjonalną serca. Między innymi pomiar kurczliwości oraz frakcji wyrzutowej serca.

Choroba niedokrwienna serca objawy

Choroba niedokrwienna serca to zespól objawów, które pojawiają się w momencie niewystarczającego zaopatrzenia komórek w tlen i substancje odżywcze. Jak powszechnie wiadomo, tlen jest niezastąpionym ogniwem potrzebnym do prawidłowej pracy serca. Pierwszym i najczęstszym objawem charakteryzującym niedotlenienie serca i niedokrwienie serca jest ból w klatce piersiowej. Taki ból, któremu towarzyszy niedokrwienie mięśnia sercowego nazywamy dusznicą bolesną. Ból ten zlokalizowany jest za mostkiem i może promieniować zarówno do szyi, jak i ramion. Pojawia się zazwyczaj podczas wysiłku, nadmiernego stresu czy pod wpływem zimnego powietrza. Chory ma wrażenie ucisku i gniecenia w klatce piersiowej. Często nazywany jest piekącym i rozrywającym.

Choroba wieńcowa objawy specyficzne

Objawy choroby wieńcowej serca pojawiają się również w postaci wielu innych symptomów. Tak jak ból w klatce piersiowej pojawiają się one najczęściej w odpowiedzi na wysiłek fizyczny czy stres. Są to między innymi: płytki oddech, mdłości, kołatanie serca, pocenie się. Do objawów zaliczamy również osłabienie. Może jednak zdarzyć się tak, że objawy choroby wieńcowej nie będą dawały o sobie znać. Wtedy najczęściej osoba dowiaduje się, że jest chora, gdy dojdzie do zawału serca. Choroba ta więc nie musi dawać żadnych objawów, dlatego należy obserwować swoje zdrowie i dbać o profilaktykę chorób serca.

Choroba wieńcowa serca – przyczyny

Przyczyn choroby niedokrwiennej serca jest bardzo dużo. Wyróżniamy tutaj przyczyny pierwotne oraz wtórne. Do tych pierwszych zaliczamy miażdżycę tętnic wieńcowych, zator tętnic wieńcowych, niedorozwój tętnic wieńcowych, zwężenie tętnic wieńcowych oraz, oraz urazy, przez które powstaje na przykład krwiak, przez którego dochodzi do zwężenia tętnic. Wtórną przyczyną choroby wieńcowej jest głównie niedociśnienie, zatrucie osób tlenkiem węgla, nieprawidłowy skurcz ściany tętnicy wieńcowej czy anemia.

Choroba wieńcowa- czynniki ryzyka

Grupa osób o podwyższonym ryzyku zachorowania na niedokrwistość serca jest bardzo duża. Żyjemy w kraju rozwiniętym dlatego nadmierne spożywanie jedzenia, siedzący tryb życia oraz stres są nieodzowną częścią naszego dnia. Chorobie wieńcowej sprzyja właśnie otyłość, niewystarczający wysiłek fizyczny czy nadmierny stres. Do czynników ryzyka niedokrwienia mięśnia sercowego należy zaliczyć również palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze zespół metaboliczny oraz cukrzycę typu 2. Również u osób spożywających zbyt dużą ilość „złego” cholesterolu LDL, a zbyt małą ilość „dobrego” cholesterolu HDL wzrasta ryzyko choroby niedokrwiennej serca. O swoje zdrowie należy szczególnie zadbać, zwłaszcza wtedy gdy w rodzinie występowała lub występuje choroba niedokrwienna serca. Mówi się również o tym, że płeć oraz wiek odgrywają tutaj znaczącą rolę. Do niedokrwienia mięśnia sercowego o wiele częściej dochodzi u mężczyzn, zwłaszcza po 45 roku życia. Kobiety powinny się obserwować i badać po 55 roku życia.

Choroba niedokrwienna serca leczenie

Leczenie niedokrwienia mięśnia sercowego nie jest proste. Polega ono głównie na profilaktyce. Jak wiemy o zdrowie, należy dbać przez całe swoje życie. Dlatego, jeśli nie chcemy, aby dotknęła nas choroba wieńcowa, musimy przestrzegać paru zasad. Leczenie choroby polega na prowadzeniu zdrowego trybu życia. Co zdrowie oznacza dla zwykłych osób? Zachęcamy do stosowania zbilansowanej diety ubogiej zwłaszcza w tłuszcze zwierzęce. Polecamy wysypianie się oraz unikanie nadmiernego stresu. Niedozwolone jest również palenie papierosów, zarówno tych normalnych, jak i elektrycznych oraz fajek i cygar. Leczenie przyniesie pożądane rezultaty, jeśli ograniczymy spożywanie alkoholu. Osoby spędzające w głównej mierze czas w pozycji siedzącej powinny zadbać zwłaszcza o aktywność fizyczną. Pomocne okazać się może zażywanie suplementów kwasu foliowego. Dzięki jego działaniu dochodzi do zmniejszenia we krwi homocysteiny, która jest jednym z czynników ryzyka w chorobie wieńcowej.

Czasami jednak prowadzenie zdrowego trybu życia nie będzie wystarczające. Wtedy lekarze po odpowiedniej diagnostyce mogą zdecydować się na leczenie farmakologiczne lub inwazyjne. To drugie polega na wprowadzeniu specjalnego balonika poszerzającego światło tętnicy wieńcowej. W ostatnich czasach bardzo polepszyła się kontrola głównych czynników ryzyka choroby niedokrwiennej serca takich jak miażdżyca naczyń wieńcowych, co pozwala na zmniejszenie zachorowalności oraz śmiertelności spowodowanej powyższą chorobą. Skuteczna oraz optymalna farmakoterapia znacznie zmniejsza tempo progresji choroby, oraz ryzyko zgonów.